St. Martinuskerk, Weert

Status

Afgerond

Opdrachtgever

Stichting St. Martinus Weert

Problematiek

Tijdens de restauratie (1974-1980) van de Sint Martinuskerk te Weert zijn laat-Middeleeuwse plafondschilderingen ontdekt, die lange tijd aan het oog onttrokken waren door een extra laag stucwerk. In 2002 was de mate van vervuiling inmiddels dermate ernstig geworden, dat een schoonmaak noodzakelijk leek. Na 1979 is vastgesteld dat het plafond zienderogen meer en meer vervuilde. Omdat soortgelijke Middeleeuwse schilderingen op het plafond in de torenruimte niet zichtbaar vervuilden, lag de conclusie voor de hand, dat factoren in de kerkruimte zelf voor de vervuiling van het plafond verantwoordelijk moesten zijn.

Doel

Het achterhalen van de oorzaak voor de gewelfvervuiling en oplossingen om dit in de toekomst te voorkomen of drastisch te verminderen.

Methodiek

In opdracht van de Stichting St. Martinus Weert zijn er in de St. Martinuskerk te Weert diverse binnenklimaatmetingen uitgevoerd. Doel van de metingen was de hoofdoorzaak van de gewelfvervuiling vast te stellen en daarnaast mogelijke klimaatveranderingen ten gevolge van de installatie van de voorzetbeglazing vroegtijdig te signaleren. Bovendien is er onderzoek gedaan naar de rol van roetvorming door kaarsen.

Resultaten

Uit de metingen is naar voren gekomen, dat bepaalde soorten kaarsen veel meer roet produceren dan andere soorten. Door de vloerverwarming ontstond bovendien een luchtstroming die de geproduceerde roet rechtstreeks tegen het gewelf liet plakken.

Conclusies

De aanbevelingen waren gericht op het thermisch comfort van de kerkgangers Èn het behoud van de monumentale inrichting. Zo werden er aanbevelingen geuit met betrekking tot het gebruik van kaarsen en wierook. Bovendien werd de vloerverwarming opnieuw ingeregeld, zodat de opwaarts gerichte luchtstroom afnam.

Links

http://www.sintmartinuskerk.nl/